Dat God er voor koos in de gedaante van een zuigeling onder de mensen te zijn. Het verhaal blijkt zo sterk dat we het ieder jaar weer delen, in feesten van licht die het donker willen verdrijven, onder een kerstboom, bij kaarslicht. We krijgen er geen genoeg van, misschien wel omdat het zo’n onwaarschijnlijk verhaal is. Hoe ongelooflijk wil je het hebben: God als een kind. En toch is het zo gegaan. Wat betekent dat voor hoe wij deze God mogen begroeten en voor wie wij mogen zijn als zijn aanbidders?