Kerkbezoekers komen de kerk binnen door een groot metalen hek, dat eruit ziet als een computerchip: symbool voor de wijze waarop in deze tijd wordt gecommuniceerd. Dit hek, dat ontworpen is door Ruudt Peters, geeft aan waar het de gemeente om gaat: de communicatie van het Evangelie, tussen kerk en wereld.

In de open hal achter het hek hangt een glas in lood-drieluik, gemaakt door ds. Mirjam Sloots en Piet Barbé (2001). Het drieluik verbeeldt de diverse werkvelden van de kerk: kerkopbouw en eredienst, kerk en samenleving/diakonie en facilitaire dienstverlening/kerkrentmeesterschap.

Dan volgen twee - door Ruudt Peters gemaakte - glazen deuren: wat en wie de Oranjekerkgemeente wil zijn, is zichtbaar voor de buurt. En omgekeerd: de gemeente blijft zicht houden op de buurt.  In de eerste hal zijn op de muur en de deur handen aangebracht: handen van mensen, die op zoek zijn; zoekende handen, uitgestoken naar andere mensen en naar God. En tegelijkertijd - bij het verlaten van de kerk - zien deze handen eruit als zegende handen: we mogen als gezegende mensen weer de wereld ingaan. Na de tweede hal, met informatiefolders over de gemeente (ook een vorm van communicatie), volgt een tweede deur, waarin de aderen van zo’n zoekende, biddende hand zichtbaar zijn gemaakt. Sommigen zien in het gezandstraalde patroon de vele wegen, die ‘naar boven’ leiden;  anderen spreekt het aan, omdat het hen aan de natuur - het leven zelf - doet denken. Door deze deur komt men in de inloopruimte, een ruimte voor ontmoeting en naar elkaar omzien. In deze ruimte worden ook met regelmaat tentoonstellingen gehouden. Door de Oranjekerk zijn in de loop van de jaren verschillende van deze tentoongestelde kunstwerken aangekocht.

De eigenlijke kerkruimte
De toegangsdeuren naar de ‘eigenlijke’ kerkruimte hebben de kleur van de hoop - groen - gekregen. Hier heeft men het volle zicht op waar het in de kerk om gaat: de Bijbel. Alle 582 bladen - dat wil zeggen de 1164 bladzijden van de vroegere kanselbijbel - zijn in zeven schermen van kunststof opgenomen en ‘uitgelegd’. Deze bijbelwand, die ontworpen is door Ruudt Peters en architect Leo Versteijlen, vormt een steun in de rug voor hen die het Woord verkondigen en schermt het tegenlicht af voor de kerkgangers.

Voor de bijbelwand staat de preekstoel. Deze is gemaakt van metaal ‘gaas’, hetzelfde materiaal dat het hoge gedeelte van de kerkruimte omspant. In de preekstoel zijn de Alfa en de Omega, die in de oude kerkruimte de balustrade bij het orgel sierden, uitgesneden.

De oude avondmaalstafel heeft - in plaats van de oude zij-staanders - twee poten van hetzelfde metaal gaas gekregen. Deze tafel is de plaats voor de antependia, de kleden met symboliek voor de vier perioden van het kerkelijk jaar (gemaakt door ds. Joke van der Velden). Op het paarse kleed (voorbereiding op Kerst en Pasen) staat een wereldbol centraal, vier symbolen sieren de vier hoeken: de kaars van Amnesty International (gerechtigheid), de Oikumeneboot (eenheid), een duif (vrede) en gevouwen handen. Centraal op het witte kleed (Kerst en Pasen) staat een opengeslagen bijbel, geflankeerd door de Alfa en de Omega. De vogel op het rode kleed voor Pinksteren symboliseert de komst van de Heilige Geest. Het groene kleed voor de rest van het jaar toont symbolen uit verschillende bijbelverhalen: broden, vissen en een tros druiven.

In de linker zijwand is achter in de kerk – tegenover de groene deuren – de vorm van een kruis aangebracht; in deze vorm is één hoek van het kruis opengelaten. Daarvoor staat een gestileerde boom van smeedwerk; de bladeren van deze boom bieden ruimte aan 24 kaarslichtjes; hier kan het licht ontstoken worden! Het kruis heeft niet het laatste woord; het Licht heeft overwonnen! Gebedsintenties kunnen worden opgeschreven in een boek, dat op een lessenaar ligt, die van hetzelfde materiaal is gemaakt als de boom. Beide kunstwerken - kaarsenboom en lessenaar – zijn gemaakt door Rimmert Leverland.

Het ‘nieuwe’ orgel - een ‘Verscheuren’-orgel uit de vijftiger jaren - is hoog achter in de kerkruimte geplaatst, boven het balkon. Dit balkon is opgenomen, niet alleen vanwege de extra zitplaatsen, maar ook om zo een aantal ‘anonieme’ plaatsen (plaatsen voor kerkgangers, die wat ‘beschermd’ - niet meteen in het zicht - willen zitten) te realiseren. Het aantal zitplaatsen in de kerkruimte bedraagt 180, maar kan worden uitgebreid tot 300.

In de kerkruimte hangen twee kunstwerken van kunstenaar Thomas Mohr. Het werk, dat voor in de ruimte hangt, is getiteld ‘Genesis’ en verbeeldt de inhoud van de Bijbel: van het zwart/wit bij de schepping naar kleur voor de bijbelse feesten. Het werk tegen de achterwand heeft de wereld als onderwerp.